استفاده از ویدئو کنفرانس در بیمارستان

پزشکان، متخصصان، استادان دانشگاه و دانشجویان پزشکی از مزایای فن‌آوری لایف‌سایز در بیمارستان CHU بهره‌مند می‌شوند.
CHU ، چهارمین بیمارستان دانشگاهی فرانسه و یک موسسه‌ی بهداشت عمومی با ۱۴۰۰۰ کارمند تمام‌وقت است. این مجموعه شامل سه سایت بیمارستانی می‌شود که با همکاری هم اقدامات درمانی لازم را برای کل جمعیت منطقه‌ی “بوردو” و “آکیتن” تامین می‌کنند.
این گروه‌های بیمارستانی (پلگرن، سنت آندره و سود) با ارتباط نزدیک با دانشگاه  زگالان به‌طور پیوسته با همکاری “انستیتوی ملی بهداشت و تحقیقات پزشکی فرانسه (INSERM) و “مرکز ملی علوم وتحقیقات فرانسه (CNRS) در آموزش پزشکی و تحقیقات بالینی” فعالیت می‌کند. CHU  در آخرین دوره حدود ۲۰۰۰ دانشجو از ۱۴ انستیتوی آموزشی جذب کرده است.
در دهه‌های اخیر ، نقش بیمارستان به‌گونه‌ای قابل‌توجه دگرگون شده است. زمانی بیمارستان به محلی برای وظایف حمایتی و اقدامات خیریه محدود می‌شد اما اکنون محل درمان، کسب مهارت و رسیدگی است و دامنه‌ای بسیار متنوع از بیماری‌ها را پوشش می‌دهد. بنابراین CHU اقدامات خود را بر بهبود پیوسته‌ی کیفیت خدمات متمرکز و متعهد کرده است.
کارآیی بیمارستان‌ها به ظرفیت ارتباط داخلی با انبوه کارکنان بیمارستان و نیز ارتباط خارجی با شرکای متعدد و عموم مردم وابسته است. CHU بر همین اساس بر آن شده است که از سیستم کنفرانس ویدئویی استفاده کند و تجهیزات سیستم ویدئو کنفرانس را راه اندازی کند.

 مروری بر صورت مساله
در دهه‌ی ۱۹۹۰ شبکه‌ی پرینا “آکیتن”، شبکه‌ای محلی از زایشگاه‌ها و افراد حرفه‌ای که به کسانی که به‌زودی مادر می‌شوند خدمات می‌رسانند، اولین برنامه‌ی کنفرانس ویدئویی (ویدئو کنفرانس) خود را راه اندازی کرد. این شبکه با نیازی فزاینده به اولویت‌بندی کارهای چندرشته‌ای روبه‌رو بود. این همان نیازی است که موجب شد چند سال بعد شاخه‌ی تخصصی دیگری از “انستیتوی ملی سرطان فرانسه در مراکز اصلی خود چهار کنفرانس ویدئویی دیگر سفارش دهد.
بااین‌که سیستم‌ها کاربردی و مفید واقع شدند، اما بسیار پیچیده بودند و رفع مشکلات فنی کار سختی بود. بنابراین به‌ندرت از سفارش‌ها استفاده می‌شد و بازگشت سرمایه پایین بود.
در سال ۲۰۰۹ CHU تصمیم گرفت مفهوم کنفرانس ویدئویی (ویدئو کنفرانس) را مورد ارزیابی دوباره قرار دهد و تکنولوژی جدید بازار را بیازماید. با ظهور راه‌حل‌های کنفرانس ویدئویی اچ‌دی لایف‌سایز در بازار، CHU به‌سرعت به آن‌ها توجه نشان داد و تصمیم گرفت مجدداً در این تکنولوژی سرمایه‌گذاری کند.
“فرانسوا دالی”، مدیر تله‌کام بیمارستان CHU در این باره می‌گوید: «وقتی مساله‌ی استفاده از راه‌حل‌های تازه مطرح شد، لایف‌سایز در بازار اهمیت یافته بود و قیمت‌های مناسب و دسترسی به کیفیت بالا و همین‌طور سیستمی پیشنهاد می‌داد که در سهولت کاربرد بی‌مانند بود. تردیدی در انتخاب لایف‌سایز باقی نمی‌ماند.»
عوامل موثر در تصمیم‌گیری ، نصب آسان و امکان به اشتراک گذاشتن اسناد بود. با توجه به این‌که کاربران ویدئو کنفرانس‌های این بیمارستان متخصص آی‌تی نبودند و نمی‌شد برای این کار متخصص استخدام کرد، بنابرین راه حل لایفسایز بسیار مناسب بود.
نیازهای اصلی CHU عبارت بود از:
کاربری آسان: لازم است تجهیزات به‌آسانی نصب شود
ظرفیت‌های انتقال اطلاعات: امکان به اشتراک گذاشتن اسناد ضروری است
کیفیت بالا: کیفیت بالای ویدئو (اچ‌دی)
راه‌حل
CHU از سیستم‌های کنفرانس ویدئویی استفاده‌های فراوان می‌کند. هم‌اکنون کنفرانس ویدئویی، به‌صورت ابزاری برای همکاری، با کاهش زمان تشخیص بیماری و اشتراک اطلاعات مهم آمار مرگ و میر را کاهش داده است.
کمی بعد نسل اول تجهیزات ویدئو کنفرانس نصب‌شده در CHU به‌وسیله‌ی یکی از زیرساخت‌های لایف‌سایز،  و تیم ۲۲۰ لایف‌سایز جایگزین شد تا تعداد جلسات هم‌زمان ممکن دوبرابر شود. امروزه تا ۲۴ نفر می‌توانند در کنفرانس ویدئویی با کیفیت اچ‌دی شرکت کنند.
دالی می‌گوید: «این راه‌حل تنها در یک ماه در بیمارستان نصب و برقرار شد و کار به‌سهولت پیش رفت. دیگر نیازی به سالن انحصاری کنفرانس نبود و تنها چیزی که لازم بود یک پایانه‌ی اطلاعاتی بود. زیرساخت پیشنهادی لایف‌سایز اساساً روش کنفرانس ویدئویی را دگرگون کرده است.»

نتیجه
مزایای استفاده از تکنولوژی همکاری ویدئویی لایف‌سایز اچ‌دی به‌سرعت هویدا شد. این راه‌حل به‌لحاظ پزشکی امکان افزایش دقت و کیفیت کار را به گروه‌های پزشکی می‌دهد. چنان که گفته‌اند این تکنولوژی ابزاری است که گروه‌ها می‌توانند به‌صورت روزانه از آن استفاده کنند.
از نقطه‌نظر آموزشی، برخی جلسات و کلاس‌های دانشگاهی تنها به‌لطف وجود این سیستم کنفرانس ویدئویی میسر است و بدون این سیستم برخی کلاس‌ها و جلسات آموزشی امکان‌پذیر نبود.
مثلاً گروهی از بخش هماتولوژی (خون‌شناسی) بالینی هفته‌ای یک‌بار جلسه‌ای چندرشته‌ای برگزار می‌کند که افرادی از بخش‌های تومورشناسی دیگر بیمارستان‌های “آکیتن” به‌صورت ویدئویی در آن شرکت می‌کنند. این متخصصان ضمناً می‌توانند برای اتخاذ روندهای پزشکی درمانی براساس پیشرفت‌های پاتولوژی موارد بالینی را با همکاران‌شان در میان بگذارند. موسسات همکار یک هفته قبل از جلسه پرونده‌های بیمار را ارسال می‌کنند تا بتوانند در کنفرانس ویدئویی هفتگی درباره‌ی آن‌ها بحث و گفت‌وگو کنند. این روش ارتباطی علاوه بر حذف هزینه‌های زمانی که حضور در جلسات ضروری می‌کرد، نقشی محوری در رد و بدل کردن دانسته‌ها دارد.
سیستم کنفرانس ویدئویی لایف‌سایز، همان‌طور که در زمینه‌ی گروه هماتولوژی دیدیم، گروهی چندرشته‌ای از بیمارستان کودکان را قادر به تماس‌های پیوسته با همتایان‌شان می‌کند. کیفیت بالای انتقال اطلاعات ویدئویی موجب می‌شود گروه‌ها بتوانند موارد نادر پاتولوژی را با حضور متخصصان سراسر فرانسه و تمام جهان مورد بحث و بررسی قرار دهند.
سرانجام، تعداد زیادی از دانشجویان پزشکی در دانشکده‌های خارج از فرانسه و نواحی‌ای که نمی‌توانند در تمام کلاس‌ها شرکت کنند، تحصیل می‌کنند. اکنون استادان دانشگاه‌های فرانسه، به‌لطف کنفرانس ویدئویی اچ‌دی، می‌توانند از راه دور و با استفاده از ویدئو کنفرانس به آن دانشجویان درس بدهند و موارد عملی را برای آن‌ها مطرح و بررسی کنند.
CHU، با توجه به موفقیت فعالیت‌های ابتدایی، در صدد است که استفاده‌های دیگری برای کنفرانس ویدئویی ابداع کند. مثلاً شاید وجود ایستگاه کنفرانس ویدئویی در اورژانس‌ها موجب شود درمان موارد ضربه‌مغزی بهبود یابد. چون در این صورت پزشک متخصص اعصاب می‌تواند بی‌درنگ مورد را تشخیص دهد.
برنامه‌ی دیگر این است که سرویس فوریت‌های پزشکی سیار (SAMU) به سیستم‌های کنفرانس ویدئویی مجهز شود و بتواند با برنامه‌ریزی واکنش سریع، گزارشی از وضعیت موجود فراهم کند.
دالی گفته است: «به‌لطف راه‌حل‌های ساده‌ای مانند لایف‌سایز پاسپورت، اکنون می‌توانیم با سهولت بیش‌تر بیماران‌مان را مدیریت کنیم و در زمان مناسب مراقبت‌هایی را که لازم دارند تامین کنیم.»